Wegenkaart

Wanneer ik vroeger naar een andere stad of dorp ging, raadpleegde ik een wegenkaart. Met die kaart stippelde ik de route uit. Soms week ik van de route af om een monument te bekijken of bezocht ik een attractiepark. Maar daarna pakte ik de oorspronkelijke route weer op en kwam zo op de plaats van bestemming.

Als ik nu op stap ga, laat ik de wegenkaart thuis. Ik stippel geen route uit, want Tom (Tom) wijst mij de weg. En ik vertrouw Tom blindelings. Hij brengt me op de plaats van bestemming. Totdat Tom er het zwijgen toe doet en ik zonder zijn hulp hulpeloos ronddwaal.

Ga ik onvoorbereid op weg, dan is het moeilijk om mijn bestemming te bereiken. In mijn leven als kind van God, is Gods Woord, de Bijbel, mijn wegenkaart. Ik lees de Bijbel en probeer de route te volgen die daarin staat uitgestippeld. Dat is niet moeilijk, zolang ik de Bijbel maar raadpleeg. Soms plan ik mijn eigen route met de gedachte: ‘ Dit is vast Gods plan’.

Zo maakte ik plannen om een Bijbelcursus te volgen en om creatieve ochtenden te organiseren voor mensen van de kerk. Maar plotseling werd er op de rem getrapt. De route die ik wilde gaan, kan dan niet meer.

Maar waar is God? Zwijgt Hij, hoort Hij?

Als ik in mijn Bijbel lees, vind ik geen tekst die mij weer op weg helpt. Zonder hoop en hulp dwaal ik rond. Hoe vind ik de weg terug?

God is er! God zwijgt niet, God hoort mij!

Wegenkaarten worden bezorgd in mijn brievenbus aan huis en digitaal. Daarin staan de beloften van gebed, spreuken, gedichten en liederen. Ik lees en herlees de wegenkaarten, zij wijzen mij de weg. En dan weet ik weer dat ik God blindelings kan vertrouwen en dat Hij met mij mee gaat.

Dank aan God, mijn Vader, dat Hij mij door mijn broeders en zusters in het geloof de weg wijst die ik moet gaan.

©Nelleke Prins