Wanneer ik val, dan valt U mee
Wanneer ik val, dan valt U mee,
al valt U mij ook tegen –
soms roep ik ja, maar zegt U nee,
al smeek ik om Uw zegen.
En hoe ik dan ook zuchtend zoek
naar zon en licht, de nacht vervloek,
ik voel mij doodgezwegen.
Wanneer ik val, dan valt U mee,
Uw vleugels zullen dragen!
Al val ik in de diepste zee,
een oceaan vol vragen –
U blijft de grond van mijn bestaan,
mijn sterke rots van jongsaf aan,
in al mijn levensdagen.
Wanneer ik val, dan valt U mee,
U zult mij niet beschamen.
Zeg ik geen ja, roep ik zelfs nee,
dan nog zegt U geen amen.
Dan draagt U mij door het heelal,
dan valt U tot ik niet meer val,
dan valt U met mij samen.
Ds. André F. Troost
Dankjewel Ds. André Troost
Je gedicht doet me denken aan het prachtige lied ‘Die mij droeg op adelaarsvleugels’.
Het fijne van dit lied vind ik dat het accent meer ligt op gedragen worden ipv op vallen.
Bijgaande het linkje. Mooie samenzang op afstand in Corona-tijd.
https://www.youtube.com/watch?v=WNJs9ZM2Ce0
Hartelijke groet, aan iedereen die dit leest en beluistert,
Christa