Hieronder kun je lezen hoe een vrijwilligster onze ontmoetingsdag van 7 maart 2015 heeft ervaren.
De dag werd gekenmerkt door twee rode lijnen. De eerste lijn, die van de alles ontwrichtende ziekte kanker en de tweede lijn, die van de altijd aanwezige God, de Vader. In de lezingen, de verhalen, de dans, de gesprekken, de liederen, overal werden deze twee lijnen vlammend zichtbaar.In de ochtend werden lezingen gehouden door ds. Arie van der Veer en prof. dr. Manu Keirse. Zij gaven een indringend beeld van de diepte van het verdriet als kanker om de hoek komt kijken. De ontreddering is volledig. Ontkenning, angst, onzekerheid, soms zelfs een taboe om er over te spreken of de vraag naar schuld!
Maar er is die tweede lijn, de life-line. De God, onze Vader, die overal en altijd aanwezig is.De middag was ingeruimd voor de presentatie van het boek ‘Als kanker je raakt’. Voordat het eerste exemplaar overhandigd werd, hebben we op een andere manier kunnen ervaren wat kanker met je doet. Niet met woorden werd het duidelijk gemaakt, maar met beweging, met dans.Een dans, gemaakt door Annemiek Bais, die de strijd van een ongeneeslijk ziek meisje uitbeeldt. Op een heel eigen en indringende wijze werd door de dans duidelijk dat de strijd op vele fronten gestreden wordt. De persoon zelf, de ouders, de vriendenkring, alles is bij het strijdtoneel betrokken. Ook de strijd die de ontkenning met zich meebrengt. Van ontkenning tot aanvaarding. Van gevecht tot berusting, van leven naar het Leven. Het verdriet spatte van de dans af. We werden als aanwezigen diep geraakt door de intense uitvoering van deze dans en de grote betrokkenheid van de jonge dansers.

Het boek ‘Als kanker je raakt’ is tot stand is gekomen onder redactie van ds. Arie van der Veer en Rita Renema. Een boek met veel invalshoeken: de zieken zelf, hun omgeving, oncologen, psychologen en theologen. Een boek dat een ontmoeting is met het leed dat kanker brengt én een ontmoeting met de wijze waarop daarmee omgegaan kan worden. Ook hier is die tweede rode lijn dominant aanwezig. Een boek dat niet de ernst en het leed wegmoffelt, maar een kijkrichting aangeeft: bemoediging en hoop!
Heel duidelijk werd dat door het gesprek dat Rob Favier had met dr. C. Aleman.
Intens verdrietig was het verhaal van een moeder. Zij las de geschiedenis over de ziekte en het sterven van haar zoontje voor. Maar door de tranen heen hoorden wij over de onfeilbare liefde van God. Het sterven van hun zoon: hij sprong in de armen van de Vader. Hij had genezing gevonden, hij was thuisgekomen.

Het eerste exemplaar van het boek werd in de tweede helft van de middag aangeboden aan Marja van Bijsterveldt-Vliegenthart. Zij is bestuurder van het Ronald McDonald Kinderfonds en daarmee direct betrokkene bij kinderen met kanker, één van de doelgroepen van de stichting. Een indringend, persoonlijk verslag op welke wijze zij via een goede vriendin geraakt is door kanker, liet de aanwezigen niet onberoerd.

Op meerdere momenten van de dag konden we genieten van muziek en zang. Gedurende het programma zongen we en leerden een lied van de zusjes Sanne en Roos de Winter, die begeleid werden door Peter Verhagen en Martien de Bruin. In de pauzes waren de prachtige klanken te horen van een cello door Marijke Meijer, een viool door Annette Donker, een dwarsfluit door Trudi Bos.
Wanneer men behoefte had aan een gesprek en/of een gebed stonden mensen met een regenboogbadge klaar. Er was een boekentafel en een informatiestand over de stichting.
Koffie, thee, de lunch, de smoothie, de drankjes en hapjes, alles verzorgd door het leerhotel Het Klooster, het smaakte prima!

Rob Favier heeft de ruim 170 aanwezigen op deze 5e landelijke ontmoetingsdag op een voortreffelijke manier door het programma heen geloodst en wel op zijn eigen humorvolle wijze.
Er was veel ontmoeting, herkenning en troost. De eerste rode lijn was duidelijk aanwezig, maar onverbrekelijk verbonden met de tweede.
Voor een foto impressie van de 5e landelijke dag klik hier.