Er is een steen verlegd

Mijn zus Janny is overleden. Nee, niet aan kanker.  Je zou soms vergeten dat mensen ook nog aan andere dingen overlijden dan aan kanker. En nee, ook niet aan corona.  82 jaar was ze. Het is een wonder dat ze 82 jaar geworden is. De verhalen van vroeger vertellen dat ze als peutertje van 2 jaar TBC heeft gehad. En maanden verpleegd werd in een tent in de tuin, een zogeheten TBC huisje . En dat ze werd bestraald in haar hals voor de TBC. Dat is 80 jaar geleden en men had toen nog geen idee wat dat voor schade kon aanrichten. Zij heeft hier de levenslange lichamelijke gevolgen van ondervonden. Ze heeft er wonder boven wonder geen kanker van gekregen. Wel grote operaties aan haar slagaders en lange ziekenhuis opnames. Al een paar keer eerder zag het ernaar uit dat we haar gingen verliezen. Maar het was een taaie. Ze kon echter steeds minder en minder. De laatste jaren zelfs niet meer eten of drinken. Alleen sondevoeding. Haar leven werd heel klein. Maar wat is ze voor mij van grote betekenis geweest.  Altijd leerde ze mij, heel mijn leven, maar in de jaren sinds ik ziek werd, heb ik wijze lessen geleerd van haar, over omgaan met ziekte en moeite. Daarom wil ik als eerbetoon deze blog voor mijn zusje schrijven.  Wederkerigheid. Want, zoals ze me regelmatig vertelde, mijn blogs hebben haar juist weer geholpen om mij beter te leren begrijpen. Lees verder via deze link.

Lenneke de Mooij heeft uitgezaaide eierstokkanker. Daarbij is ze actief voor Olijf, het netwerk voor vrouwen met gynaecologische kanker. “Kan ik mijn ziekte en situatie misschien ombuigen zodat er iets zinvols uit voort kan komen?” vroeg ze zich af. In haar blogs voor Als kanker je raakt deelt ze daarom haar ervaringen en bevindingen over hoe ze leeft met de ziekte kanker in haar leven.