Een bezoekster van de landelijke dag 14 april vertelt…

Zaterdag 14 april was ik voor het eerst op de landelijke ontmoetingsdag in Doorn. Daar werd ik enorm geraakt, dat er zoveel mensen te maken hebben met kanker. Zelf of als partner. Zelf ben ik slechtziend geworden na het verwijderen van een tumor in mijn hoofd (september 2016) en dat kost me veel energie. Het gevolg is dat ik mijn werk als apothekersassistente niet meer kan uitvoeren. Bij Visio ben ik nu in behandeling om een andere baan te kunnen vinden. Inmiddels verdien ik nu 70% van mijn salaris.

Mijn man ging ook mee, en werd erg geraakt door de lezing van de psycholoog en predikant Marjan Riedijk. We hebben het boekje ‘Als kanker je raakt’ meegenomen en het brengt bij hem meer begrip op wat ik allemaal heb doorstaan. We zijn tot de conclusie gekomen dat we veel te weinig dingen samendoen! Dus ons streven is om meer tijd samen door te brengen.

Al met al staat mijn hele leven op de kop en ook het leven van ons gezin. Het is niet fijn om als moeder een heleboel dingen niet meer te kunnen of je laat nog wel eens iets liggen of slingeren. Natuurlijk zijn er ook vragen waarom God dit mij laat overkomen. Is alleen een tumor niet genoeg en blijf ik nu mijn hele leven slechtziend? Dit zijn vragen waar ik op dit moment mee rondloop en die maken me op zijn tijd erg somber. Ik kan er met mijn man over praten en dat geeft dan weer ruimte, maar het blijft moeilijk. Ik wacht nog op een afspraak bij Visio, waarna ik dit weer een plekje kan geven. Maar Visio is geen christelijke organisatie dus daar kan ik geen antwoord krijgen op de vragen waarom God dit laat gebeuren! De mensen van Als kanker je raakt hebben vast meer begrip voor mijn omstandigheden.

Lena Knibbe