Ziekenzalving

“Gaat het gelijk al zo slecht met Lenneke, dat ze ziekenzalving krijgt?” Dat was de geschrokken reactie van vrienden van ons, katholiek van huis uit, toen ze hoorden dat ik ziekenzalving zou krijgen. Ze dachten aan het laatste oliesel, wat een gebruik is in de katholieke kerk bij stevenden. Ik moest er wel om glimlachen, maar deze opmerking geeft aan dat ziekenzalving soms vragen oproept. Of ziekenzalving wordt verward met gebedsgenezing, dat gebeurt ook nog wel eens. Ziekenzalving is zeker in de protestante gemeentes niet iets wat heel veel gebeurd. Terwijl het toch een Bijbels sacrament is.

Nadat ik in 2014 als donderslag bij heldere hemel te horen kreeg dat ik ongeneeslijk ziek was, kwam er, naast alle lichamelijke zorgen en emoties, ook al vrij snel een verlangen in mij om ziekenzalving te krijgen. Waar dat verlangen vandaan kwam, weet ik niet. Maar het was er opeens. In de protestante gemeente waar ik deel van uit maak, was, en is dat niet iets wat heel gangbaar is. In ieder geval meestal niet in een dienst, of in het midden van de gemeente. En dat was nu juist wat ik heel graag wilde; niet alleen ter versterking van mijzelf, maar ook als bemoediging en getuigenis voor de mensen om mij heen.

Voor onze nieuwe, jonge dominee, en natuurlijk voor mij, was het de eerste keer dat we het meemaakten; ziekenpastoraat. Hij als pastor, ik als zieke. Samen hebben we een ontdekkingstocht gemaakt hierin. Nadat ik mijn verlangen naar ziekenzalving aangegeven had, heb ik drie weken na de diagnose ,op een zaterdagochtend, te midden van familie, vrienden, collega’s en kennissen,in de kerk ziekenzalving gekregen.

In de uitnodigingsmail die we stuurden, stond ook een stukje uitleg.  (Overgenomen uit: v/d Kooi & v/d Kooi Dijkstra, Ziekenzalving, Werkboekjes voor de eredienst, PKN)

Vragen om genezing naar geest , ziel en lichaam:
“Ziekenzalving is een Bijbels gegeven waarmee de betrokkenheid van God bij heel de mens in ziekte en gezondheid tot uitdrukking wordt gebracht. Mensen worden met geheel hun leven, hun geschiedenis, hun hoop en wanhoop geplaatst binnen de kring van Gods genadige bemoeienis. We doen dit in het vertrouwen dat mensen daar beter van worden. Hoe dat ‘beter’ gestalte krijgt, weten we vooraf niet, dat is aan God. Soms worden mensen erdoor gesterkt of getroost; soms leren zij zich zo toe te vertrouwen aan God dat zij kunnen sterven. Soms leren zij een ziekte of kwaal te aanvaarden. Soms genezen zij. Het gaat er uiteindelijk om gelovig te gehoorzamen aan de opdracht uit Jacobus 5 en Marcus 6 : 12 en 13. Het gaat er om de gelovige omgang met God te oefenen. Het gaat om God en het gaat God om mensen.”

We hebben gebeden om genezing naar geest, ziel en lichaam. Nadrukkelijk in die volgorde. Er was mooie muziek. De olie op mijn hoofd. Zegende handen. De volledige overgave.
De zalvingdienst is voor mij een troostend ankerpunt in mijn ziekteproces geweest. En nog steeds.

Tijdens de dienst heb ik zelf ook een gedicht voorgelezen. Mijn gedachten, zorgen en onzekerheden had ik opgeschreven. Dichteres en gemeentelid Natasja Douma heeft dit knap en prachtig verwoord in het volgende gedicht:

Heer, U doorgrondt en kent mij
U weet waar ik doorheen moet gaan
U kent mijn onzekerheid en angst
U voelt mijn vertrouwen dat U er zal staan

Ineens bestaat mijn hele leven
Uit die onontkoombaar moeilijke weg
Maar ik voel Uw nabijheid, ervaar de rust
Als ik mijn lot in Uw handen leg

Natuurlijk ben ik bang van binnen
Bang over wat er nog gaat komen
Waar ligt mijn toekomst, tot waar kan ik kijken?

Waarover kan ik nog dromen?
‘s Nachts als ik alleen ben
En mijn bange ziel niet slapen wil
Dan spreek ik mijzelf toe met de woorden;
Stil, mijn ziel wees stil

Ik kijk naar de dingen die ik weet;
U houdt mij vast en zal mij dragen
U leidt mij, helpt mij hier doorheen
U bent er als ik iets wil vragen

Als ik huil, huilt U met mij mee
En soms, als er geen woorden zijn
Mag ik stilletjes tegen U leunen
En gewoon even bij U zijn

Lieve trouwe, grote Vader
Dank U wel, dat U mij kent
Ik zou mij geen raad hebben geweten
Als ik niet wist dat U bij mij bent

Ik bid U om mij te genezen
Hoe dat gebeurt, bepaalt U, Heer
Genees mijn geest, mijn ziel, mijn lichaam
Ik leg mijn lot in Uw handen neer

Lenneke de Mooij heeft uitgezaaide eierstokkanker. Daarbij is ze actief voor Olijf, het netwerk voor vrouwen met gynaecologische kanker. “Kan ik mijn ziekte en situatie misschien ombuigen zodat er iets zinvols uit voort kan komen?” vroeg ze zich af. In haar blogs voor Als kanker je raakt deelt ze daarom haar ervaringen en bevindingen over hoe ze leeft met de ziekte kanker in haar leven.