Terugblik op de themadag ‘Rouw in mijn hart’ d.d. 27 oktober 2023 in Goes

In maart dit jaar kreeg mijn vrouw, die in korte tijd zeer ernstige hoofdpijnen kreeg, de doorverwijzing om naar het ziekenhuis (ADRZ in Goes) te gaan voor verder onderzoek. Dezelfde dag kreeg ze al een CT-Scan waarbij het meteen duidelijk was dat ‘het niet goed was in het hoofd’. Daarna kwam meteen vervolgonderzoek, die deze prognose bevestigde. Er is nog wel een grote operatie uitgevoerd in het Erasmus MC in Rotterdam, maar de constatering bleef ‘levensverwachting kort’, vervolgbehandeling was niet meer mogelijk. Een zeer ingrijpende boodschap voor ons als gezin.

Mijn lieve vrouw wilde graag naar huis, waar ze een waardevolle tijd heeft gehad. Op 15 juli jl. is ze overleden.

De wijkouderling van onze gemeente – de Levensbron in Goes – wees me op een themadag van 27 oktober jl. vanuit de stichting Als kanker je raakt. Ik zag er tegenop om ‘zaken boven te halen’, maar voelde dat het mogelijk ook een ‘puzzelstukje’ zou kunnen zijn in de verwerking.

We kregen een warm onthaal door Klaske Pennink en Tannie Blankenstijn in het jeugdhonk van de ‘Levensbron’ in Goes met koffie/ thee en heerlijk appelgebak met slagroom. We mochten kiezen waar we wilden zitten, daarbij kozen we voor de ‘lekkere zachte banken’ onder het schuine afdak. Het bleek een kleine groep te zijn van 10 deelnemers aan deze dag.

Klaske heette ons welkom en las daarna een kort gedicht voor. Dit was eigenlijk al genoeg ‘ter overdenking’ voor mij. Daarna volgde een voorstellingsronde waarin we alleen ons voorstelden met een enkele zin over ons verlies. Daarna gaf Tannie een iets langere toelichting over de verschillende vormen/fasen rond rouwverwerking. Dit gaf ‘haakjes’ ter overdenking voor het verloop van de hele dag.

Na deze ronde mochten we elk een ‘verdiepende’ toelichting geven over onze privésituatie, verlies, verwerking en wat het verder met ons deed. Deze ronde duurde (natuurlijk) veel langer dan gepland, maar dat was niet erg, want er was geen (strakke) planning.

Deze ronde heb ik als indringend, maar ook als heel waardevol ervaren. Zowel bij mijn eigen toelichting én ook bij het aanhoren van de persoonlijke verhalen van de anderen was er veel erkenning en herkenning! Iedereen had, elk met hun eigen situatie en verhaal, eenzelfde traject doorlopen!

Rond 13.00 uur was het de hoogste tijd voor de lekkere lunch.

Het middagdeel stond in het teken van ‘creativiteit’. We mochten aan de slag met het schilderen van een schilderij waarin we allen onze creativiteit kwijt konden. De schildersezels stonden al klaar, met de witte doeken erop en verder de schilderpalets, veel kwasten en verfkleuren. Om het geheel wat te ‘versnellen’ konden we een kleur op ons schilderpalet doen en die met een ‘schuursponje’ verdelen over het doek, zodat we een achtergrondkleur hadden. Toen was het aan de creativiteit van een ieder, veelal gebaseerd op het verlies dat we hadden geleden.

Veel te snel was het 15.45 uur en gingen we richting afronding, korte terugblik en het uitwisselen van adressen en mobiele telefoonnummers om elkaar nog eens te kunnen ontmoeten na deze dag.

Als ik terugblik op deze dag heb ik het als zeer waardevol ervaren, met veel – wederzijdse – erkenning en herkenning! Nogmaals dank aan de organisatie voor de voorbereiding en begeleiding van deze dag!

Groet,

Wico Dieleman