Overgeven

De uitslag van verschillende onderzoeken is binnen. Vandaag zal ik het weten. Misselijk van de zenuwen zit ik mijn tijd uit. ‘Mevrouw Prins?’ Haastig sta ik op, het uur der waarheid is aangebroken. ‘U hebt borstkanker met uitzaaiing in de lymfeklier’. Ongeloof en verbijstering nemen bezit van mij. Allerlei gedachten en emoties buitelen door elkaar heen. Mijn lijf reageert, misselijkheid voert de boventoon. Overgeven? Nee!

Een dag later: het besef van de boodschap sijpelt langzaam door. Mijn lijf staat strak van de spanning en naarmate de dag vordert komt mijn maag meer en meer in opstand. Overgeven? Ja!

Weken later. De eerste chemokuur zit in mijn lijf. Twee dagen lang een gevoel van misselijkheid. Dag drie: overgeven! Ja, de hele dag.

Een week later. Mijn lijf heeft de chemokuur verwerkt. In mijn lijf voert vermoeidheid de boventoon. Verzet en onwil nemen bezit van mij.

Overgeven? Nee!
Overgeven? Ja!

Want Jezus neemt de last van mij over. Ik sta er niet alleen voor!

©Nelleke Prins