Meditatie: als je niet meer beter wordt 

Wat moet je zeggen als je deze boodschap krijgt? Hoe voel je je op zo’n moment? Wat ik heb ervaren is, dat de grond onder je voeten wordt weggeslagen. Ineens is er het besef: zijn leven gaat eindigen, afscheid, verdriet, loslaten, hoe gaat hij dat laatste stukje in en, hoe zal ‘het einde’ zijn? Een hele korte samenvatting van gedachten en emoties die door je heen kunnen gaan en dan besef ik heel goed dat het voor iedereen heel anders is en ervaren wordt. 

Wat kan dan als troost klinken op zo’n moment en je helpen in de tijd die er nog rest! Soms zijn er gewoon geen woorden, maar wat wel klinkt zijn de woorden van God zoals we die tegenkomen in de psalmen. 

Enige tijd geleden zat ik samen met mijn tante van 93 jaar na te tafelen nadat we met elkaar hadden gegeten. Om dit af te sluiten las ik Psalm 121. Na het lezen vroeg zij: daar heb je vast wel steun aan. Ik beaamde dit met: Ja, zeker. Want deze psalm had ik s ’morgens voor mezelf gelezen en hij ontroerde me. Wat was het dan dat mij aansprak en kan dit  jou en mij tot troost zijn. 

De psalmdichter vraagt zich af en wel direct in het 1e vers: ‘Ik sla mijn ogen op naar de bergen, vanwaar komt mijn hulp’? Gelijk in vers 1 klinkt zijn onmacht en vraagt hij zich af waar zijn hulp vandaan komt. Waarschijnlijk bevindt de psalmmist zich in een omstandigheid die hij niet kan overzien, een situatie die heel anders is dan het weten dat je niet meer beter word, maar waarschijnlijk, net zo onzeker. Een situatie waarin je je misschien wel afvraagt: ‘God waar bent U’. 

De psalmdichter is een pelgrim onderweg naar Jeruzalem, het is een gevaarlijke reis. Omdat tussen de bergen in vaak rovers zitten die je kunnen overvallen, dan komt de angst vanzelf naar boven drijven. Elk moment kan je aangevallen worden, het onheil zomaar over je heen komen en lig je zwaar gehavend langs de kant van de weg, want, deze verhalen kent de pelgrim, hij heeft er over gehoord. En, het kan de pelgrim ook treffen.  

En dan, juist daar tussen de bergen in, vraagt hij zich af, wie zal mij helpen? Gek eigenlijk, dat hij dat doet als het gevaar dreigt en niet, voordat hij op reis ging, en gezorgd heeft dat hem zo min mogelijk zal overkomen. Heeft hij dan van te voren niet bedacht dat dit ook hem kon gebeuren? Wat is dit herkenbaar, want vaak denk je dat alles een ander overkomt en ver van je eigen leven blijft en jou ziekte en zorg niet kunnen overkomen. Maar we weten, dat ook onszelf of onze naasten ziek kunnen worden. 

En dan op zo’n moeilijk punt in zijn leven, vraagt de psalmdichter zich af: waar komt mijn hulp vandaan? Nou, dat is voor de pelgrim overduidelijk, de Heer is mijn hulp We lezen in de psalm in vers 3 en 4 dat die hulp er ook echt voor hem wil zijn. 

‘Nooit laat hij toe dat je voet wankelt, nooit verslapt de aandacht van je behoeder! Zijn aandacht verslapt niet, hij valt niet in slaap, de behoeder van Israël.’ Die hulp, is er dus altijd, ontbreekt nooit. En daar bidt de dichter voor, niet omdat hij in nood is, maar hij bidt om aandacht: aandacht van de Eeuwige God, zodat je je veilig en beschermd mag voelen. Mede daarom vind ik het laatste vers zo mooi: ‘De Heer houdt de wacht over je gaan en je komen van nu tot in eeuwigheid’. 

Je omgeven weten door de liefde van God van het eerste tot het laatste moment van je leven. Je ziet in de psalm dat de dichter verder kijkt, het gaat niet over weggaan en weer thuiskomen. Het gaat over geboren worden en sterven. Het gaat over onze levensreis en dat God altijd waakt over je leven, hoe zwaar het soms ook kan zijn.  En wat is het dan fijn, dat we Jezus Christus mogen kennen en Hij ons heeft voorgeleefd om op zijn Vader te vertrouwen.  

Zoals in het verhaal dat Jezus aan boord was in het schip van zijn leerlingen en heerlijk sliep terwijl de storm de boot alle kanten opduwde. En Jezus, slaapt rustig door. Hoe kan Hij dat toch doen vroegen de leerlingen zich af? 

Dat kan, omdat Jezus weet, mijn Vader blijft wakker van nu tot in eeuwigheid. Dit vertrouwen, dat je niet alleen hoeft te zijn, je gedragen mag weten door de Eeuwige, dat vertrouwen van Christus, wens ik u en jou van harte toe en, is ook voor ons de moeite waard om voor te bidden! 

Joke Pennewaard-Duiveman. 

4 antwoorden
  1. Henriëtte Olthof
    Henriëtte Olthof zegt:

    Ik weet dat jullie christelijke mensen zijn die deze site maken
    Vindt het erg jammer dat er geen bemoedigende teksten gedichten enz in staan voor mensen die niet geloven
    Mijn zus is ernstig ziek (kanker)en heeft geen uitzicht meer op genezing
    Juist haar zou ik zo graag willen troosten met een mooi gedicht of iets anders
    Ben zelf wel gelovig maar nog steeds zoekende vandaar
    Vr gr jet olthof

    Beantwoorden
    • Marinus van den Berg
      Marinus van den Berg zegt:

      Beste Henriette

      Morgen is er in Hardenberg weer een dag Als kanker je raakt
      Ik las je reactie op een blog en schreef een tekst bemoediging
      als ik uw email mag dan zal ik die toesturen
      marinus van den berg rotterdam 31.3.2023

      Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *