Ik val niet uit zijn hand

Hebben anderen dat ook wel eens? Dat je een muziekstuk of lied voor het eerst hoort en er zo door geraakt wordt dat je direct op zoek gaat. Wat is dit voor muziek? Je moet het weten. Om het, als je het dan gevonden hebt, eindeloos te beluisteren. Een cadeau.

Zo’n lied was ook psalm 16 uit Psalmen voor nu (opwekking 727) ‘Ik val niet uit Zijn hand’. Wát een prachtig lied vind ik dat. Geen idee hoe lang het lied al bestaat. Ik ken het nog niet zo heel lang, maar wat heb ik dat lied al veel beluisterd.

Het lied kende ik nog niet toen ik ziek werd, maar ik kende wel psalm 16 en het diepe besef dat ik niet uit Gods hand zou vallen.

In september 2014 had ik de diagnose uitgezaaide eierstokkanker gekregen. Na drie chemokuren zou ik op de dag voor oudjaar geopereerd worden. Een grote, zware buikoperatie. De arts die me zou opereren kwam voor ze naar huis ging even langs. “Ik ga vanavond vroeg naar bed zodat ik morgenochtend fit ben voor ik je ga opereren”, zei ze. Ik vond het lief en geruststellend dat ze dat even kwam vertellen.

Voor ik ging slapen kwam de dienstdoende verpleegkundige nog even een praatje met me maken.”Wist je”, zei ze, “dat de gedachte of het gevoel waar je de narcose mee ingaat, vaak ook het gevoel is waarmee je na de operatie weer wakker wordt?”. Ze vertelde dat als je bijvoorbeeld angstig onder zeil ging, je grote kans had om ook angstig wakker te worden. “Bedenk dus maar een mooie gedachte, als je morgen in de operatiekamer bent.

De volgende dag op de o.k. vroeg de anesthesist: “En, heb je al een mooie droom in gedachten waarmee je zo onder zeil gaat?” Nou en óf ik die had. Ik heb me heel beeldend voorgesteld dat ik daar op dat smalle operatiebed in Gods hand lag. In de palm van Zijn hand.

Ik lag daar lekker. Zo veilig, zo geborgen. “Ik lig hier best”, dacht ik. “Ik val niet uit Zijn hand”.

Toen ik later eens een presentatie gaf voor ouderlingen van onze gemeente over het onderwerp ‘gesprekken met zieken’, heb ik dit voorbeeld ook verteld. Het had indruk gemaakt, hoorde ik later terug. Een gemeentelid kwam mij een beeldje brengen van handen waar een mensenkindje in ligt. Geborgen in Zijn hand. Een poosje geleden vertelde ik dit verhaal ook aan een lotgenote die een operatie moest ondergaan. Ze vertelde me later dat ze zich dit herinnerde toen ze in de operatiekamer kwam en ook zij is met dit beeld onder narcose gegaan.

Keep it simple
Misschien denk ik te simpel, te naïef, maar visualiseren in dit soort eenvoudige beelden helpt mij als mijn gedachten op de loop gaan met me. Als ik alles wil begrijpen, verklaren. ‘De veelheid van mijn gedachten in mijn binnenste’ zoals psalm 94 zo mooi zegt. Als ik in verwarring raak van allerlei verschillende uitleg en meningen, allemaal met de Bijbel in de hand. Als ik soms moeite heb met geloven. Bij ingewikkelde theologische discussies, waar ik niet uitkom. Dan denk ik bij mezelf: “keep it simple”. Maak het klein en behapbaar.

Psalmen, gezangen en liederen, ook die helpen mij om het overzichtelijk te houden. Bijvoorbeeld die paar regels uit gezang 427 : “Die wolken, lucht en winden wijst spoor en loop en baan, zal ook wel wegen vinden, waarlangs mijn voet zal gaan”. Prachtig en simpel. Als het weer alle kanten uitschiet in mijn hoofd, dan denk ik hier maar aan. Wat zal ik mij druk maken over dingen waar ik geen grip op heb. God zal voor mij ook wel wegen vinden waarlangs mijn voet zal gaan.

‘Ik val niet uit Zijn hand’, daar begon ik mee. Ik mocht inmiddels al heel wat jaren verder leven. Maar soms heb ik heimwee, naar dat fijne geborgen gevoel. De overgave die ik toen voelde, het besef dat het goed was en dat me niets kon gebeuren, daar kan ik soms zo naar terugverlangen. En dan is het goed om dit lied regelmatig te luisteren en in te prenten:

“Ik voel dat hij er is. Zijn wijsheid geeft me rust. Dan word ik blij, en zeker van mijn redding: Ik leef, ik leef naast God. Ik val niet uit zijn hand.” Ik val niet uit Zijn hand – Opwekking 727 – YouTube

Lenneke de Mooij heeft uitgezaaide eierstokkanker. Daarbij is ze actief voor Olijf, het netwerk voor vrouwen met gynaecologische kanker. “Kan ik mijn ziekte en situatie misschien ombuigen zodat er iets zinvols uit voort kan komen?” vroeg ze zich af. In haar blogs voor Als kanker je raakt deelt ze daarom haar ervaringen en bevindingen over hoe ze leeft met de ziekte kanker in haar leven.

8 antwoorden
  1. Christa
    Christa zegt:

    Wauw Lenneke wat een mooi en krachtig beeld: Geborgen in de Palm van God’s hand. Zeker met dit fraaie beeldje erbij! Fijn dat je daar zoveel steun aan hebt. En herkenbaar. Ik hoop dat veel andere mensen hier ook steun uit zullen putten!

    Beantwoorden
    • Lenneke de Mooij
      Lenneke de Mooij zegt:

      Wat mooi dat het herkenbaar is. Dat je je zo geborgen kunt voelen ondanks ,of dankzij, dat er moeite of verdriet is in je leven.

      Beantwoorden
  2. Marieke Meerkerk
    Marieke Meerkerk zegt:

    Dit is zo herkenbaar, Lenneke. Nu alweer zeven jaar geleden is mijn man ziek geworden en na zes weken overleden, maar dit beeld dat jij schetst, was zijn kracht en voor mij troost. “Wat er ook gebeurt, ik ben in Zijn hand!” Dat was wat hij iedereen, die langs kwam meegaf. Zelfs de artsen kwamen niet onder zijn ‘preek’ uit!!

    Beantwoorden
    • Lenneke de Mooij
      Lenneke de Mooij zegt:

      O, Marieke, wat moet dat troostvol zijn geweest voor jullie. Dat jouw man zich in dat vertrouwen mocht overgeven en dat jij verder kon gaan met dit beeld. En wat een getuigenis gaf je man door dit aan iedereen te vertellen.

      Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *