Hoopvol leven in stormachtig leven vol verlies
Momenten van diepe wanhoop. Ken je die? Dat de grond onder je voeten vandaan zakt en je benen je niet kunnen dragen? De tranen over je wangen stromen? Dat een brok verdriet zich snotterend een weg naar buiten baant? Of juist die hele stille schreeuw die zich diep van binnen vastzet en je adem doet stokken? Je weet het even echt niet meer. Het verdriet is te groot…
Bijbelse wanhoop
Psalm 88 is een psalm waar de dichter over dat gevoel vertelt. Hij schreeuwt het uit naar God. Zo goed dat ook deze psalm in de bijbel staat. Mij biedt het ook troost te weten dat Jezus echt verontwaardigd was/is over leed. Hij huilt als Lazarus gestorven is, hij schreeuwt het uit aan het kruis. Hij praat het lijden niet weg terwijl Hij als geen ander weet dat het goed zal komen; dat is Zijn belofte! Tot die tijd kunnen wij hier door de gebrokenheid diep en intens geraakt worden. God kan dan bestormd worden met vragen, onzekerheid en twijfel. Ook dat mag! Natuurlijk is het fijn als iemand steeds stevig kan blijven vasthouden aan Gods beloften. Maar de bijbel laat ook zien hoe mensen worstelen, zoeken en twijfelen. Het is belangrijk daar oog voor te hebben, er dan juist ook voor die ander te zijn.
Hoe verdergaan?
We kunnen al te snel door willen naar de hoop, naar het licht… Terwijl we soms alleen gewoon naast iemand kunnen zitten zonder iets te kunnen zeggen of doen… alleen ‘er zijn’. En als het jezelf betreft kun je soms alleen maar bij God schuilen in je diepe wanhoop. Hij is erbij en kent ons echt… en we hoeven geen schone schijn op te houden.
Echt erkennen dat je soms machteloos bent, los moet laten. Dat kan een heel nare diagnose zijn; een trieste boodschap over een geliefde; een groot verlies. Vul zelf maar in. Zeker in deze tijd van Corona kun je je dan extra eenzaam voelen. Waar haal je kracht vandaan weer op te staan en verder te gaan? Je toekomstplannen zijn zomaar helemaal veranderd.
Ik heb moeten leren die momenten er te laten zijn… ook die gaan voorbij. Struikelend vervolg je dan toch weer je weg. In elk geval heeft het geen zin te doen alsof al die emoties er niet zijn. Op een of andere manier komen ze er toch wel uit, je kunt er niet voor weglopen. Je kunt echter ook niet alleen maar bezig zijn met je verlies, dan loop je ook vast.
Een bootje
Ik kreeg onlangs een mooie metafoor van Gertie Mooren onder ogen. In dit leven heeft iedereen een bootje met 2 peddels. Met rechts ga je naar de toekomst, je werk, de afleiding. Ook wel ‘doorgaan met leven’ genoemd. Vermijding of verslaving aan de afleiding die de pijn verdringt, kan dan het gevolg zijn. Links vaart naar het verleden, het verlies en alle gevoelens. Hoe je de peddels gebruikt is voor iedereen anders. Er is geen goed of fout!
Maar als je alleen naar rechts peddelt – alleen maar doorgaat – ga je in cirkeltjes en kom je niet vooruit. Als je alleen links peddelt – wegzinkt in verlies – kom je ook niet vooruit. Ieder bepaalt zelf zijn of haar richting en tempo. Van belang is dat het bootje in beweging blijft. En dat ieder respect heeft voor de ander, ook als die anders vaart. De een gaat eerst ‘gewoon’ door na een verlies, de ander wordt direct gegrepen door het verdriet.
Het leven gaat verder. Dat hoor je vaak zeggen. Dat klopt ook, maar toch komt je verlies soms ‘zomaar’ weer hevig naar boven… onverwachts door iets kleins. Je bootje wordt naar links geblazen… wat doe je er mee? Je kunt niet voorkomen dat het stormt op zee, het gaat er dan om hoe jij zelf de peddels gebruikt. En als je merkt dat je rondjes blijft draaien, zoek dan hulp.
Hoopvol leven
Mij helpt het ook om, heel bewust, steeds weer te kijken naar wat er (nog) wel is. En ik probeer nieuwe dingen te ontdekken die er voorheen niet waren. Dit ook opschrijven kan meer inzicht geven om bewust dankbaar te zijn voor wat er wel is. En steeds opnieuw beseffen dat de Ander er is en zal zijn. Sommige dagen blijft het een worsteling, andere dagen geeft het rust. Leven is een geschenk!
Wijanda Heslinga
Meer over Wijnanda Heslinga: www.schildertaal.nl Levenskunst, coaching.
Heeel treffend geschreven, Wijnanda!!
Dankjewel! Hoop dat je dwars door alles heen kracht blijft vinden, door te gaan. God is erbij.