Worstelen met wonderen – Gebedsgenezing

Gebedsgenezing
Wonderen gebeuren, ook vandaag de dag. Mensen worden genezen door gebed, soms gewoon thuis, na gebed of ziekenzalving. Soms in bijzondere bijeenkomsten waar speciaal voor zieken gebeden wordt. Of misschien wel omdat er in stilte of in de beslotenheid van een kleine groep of gezin gebeden is.

In het boek ‘Geen grappen God!’ beschrijft Corlien Doodkorte die de ene na de andere ernstige, ongeneeslijke aandoening krijgt (waaronder Parkinson), hoe ze, zonder er naar op zoek te zijn, een onvoorstelbaar wonder meemaakt. Ze wordt na een spontaan gebed van iemand die het op zijn hart kreeg om voor haar te bidden tijdens een bijeenkomst, genezen van Parkinson!

Een wonder van God. Geweldig. Een tweede leven, toch nog je kinderen en kleinkinderen kunnen op zien groeien en toch, voor Corlien zelf was het ook een worsteling. Waarom zij wel en zoveel anderen niet?

Lange tijd begeleidde ik Lia, een lieve, gelovige vrouw met vergevorderde MS. Er is zoveel voor en met haar gebeden, maar de ziekte bleef doorgaan. Zelfs toen ze alleen haar handen nog maar kon gebruiken. Het was het allerlaatste stukje zelfstandigheid. Nog zelf een cd aan kunnen zetten, de bladzijde van je boek omslaan. Je neus snuiten, even jeuken op je hoofd, je rolstoel voortbewegen, een slokje water nemen, telefoneren. Ze droeg haar ziekte zonder klagen of opstandigheid en keek altijd naar wat ze nog wel kon. De kracht in haar handen werd minder en het gebed nam toe. Tevergeefs. Ze raakte volledig afhankelijk van anderen. Inmiddels is ze overleden. Waarom deed God niets? Waarom stopte Hij de ziekte niet? Had ze geen geloof genoeg, of is er verkeerd gebeden? Is het een straf?

Ik denk aan nog zoveel andere situaties waarbij intens gebeden is, maar niets gebeurd is, of misschien moet ik het anders zeggen: niets zichtbaars. Wat kan het moeilijk zijn om dan te begrijpen waarom je niet geneest. Er staan toch teksten vol beloftes in de Bijbel, ook over genezing?

Laat God, God zijn
Jezus genas, we lezen het in de verhalen in de Bijbel. Jezus geneest, ook vandaag, ik heb het in mijn eigen omgeving meegemaakt. Genezing is mogelijk; dat is een waarheid die ik erken. Maar er is ook een andere kant van de medaille. We leven in een gebroken wereld. Een wereld die zucht en steunt door de gevolgen van de zonden en de keuzes die wij maken. Een wereld waarin ziekte is, pijn, gebrokenheid, lijden, vervolging, oorlog, misbruik, honger, onrechtvaardigheid.

Dat is de realiteit waarin we leven. God weet het! God kan er iets aan doen, Hij heeft alle macht. Alles is mogelijk. En… Hij doet het ook. Wonderen gebeuren. Maar, niet als vanzelfsprekend, of omdat wij zo goed bidden of zoveel gezag uitoefenen. Niet als methode. Lang niet altijd op onze manier of op onze tijd. En waar wij ons richten op het zichtbare, op genezing, op spectaculaire wonderen, ziet Gods wonder voor iemand er misschien wel heel anders uit… Is een wonder van kracht om door een moeilijke tijd heen te gaan of om ondanks een ernstige ziekte blijdschap en vrede te ervaren misschien wel een veel groter wonder?!

Laten we stoppen om God de weg voor te schrijven. Mag God God zijn? Ook als het anders gaat dan jij voor ogen had? Durf te vertrouwen en te rusten in zijn oneindige liefde voor jou. Hij kent jou, Hij weet wat het beste voor je is! Ook als je ziek bent of door het leven bent gekwetst.

Een wonder is geen wonder meer als we er een formule op los kunnen laten. Een wonder is geen wonder meer als we door aan voorwaarden (geloven of bidden of vasten of… ) te voldoen ontvangen wat we wensen. Een wonder is geen wonder meer als we het door onze inspanningen verdienen.

Gods weg
Wij hebben de behoefte aan voorspelbaarheid. We willen dingen kunnen plaatsen en verklaren. We willen de zin van de gebeurtenissen doorgronden voordat we ze kunnen accepteren. We willen kunnen begrijpen waarom dingen gaan zoals ze gaan, of een schuldige aan kunnen wijzen als dingen mis gaan. Hoe graag we het ook willen, we kunnen God niet voor- of narekenen! Hij is God en wij zijn mensen. We denken anders, we beslissen anders, we hebben compleet andere ideeën over tijd, over leven, over wat goed en niet goed voor ons is. We hebben de omstandigheden niet in de hand. We hebben geen grip op ziekte of gezondheid, op leven en dood. Het leven is een aaneenschakeling van gebeurtenissen waarmee we te dealen hebben.

Er is een oud kinderliedje dat ik vroeger gedachteloos meezong:
Gods weg is de beste, de beste altijd
Gods weg is de beste, waarheen Hij jou ook leidt
Gehoorzaam Zijn roepstem, neem je kruis op en volg Hem
Gods weg is de beste, de beste altijd

Naarmate het leven vordert en ik met verlies, pijn en lijden geconfronteerd word zing ik dit liedje niet meer gedachteloos, maar als een belijdenis, soms met een hapering in mijn woorden omdat ik Gods weg soms ook zo onnavolgbaar en moeilijk vind.

Een tekst die mij de afgelopen jaren rust en houvast geeft is deze:
Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten en uw wegen zijn niet Mijn wegen, luidt het woord des Heren. Want zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten…. (uit Jesaja 55:8-9)

Wij kunnen doen wat in ons vermogen ligt, we mogen blijven bidden om genezing, maar de uitkomst mogen we los laten. Soms zal God ingrijpen met een wonder. Soms geneest Hij. Vaak ook niet. Er zullen altijd vragen blijven, niet iedere situatie zal verklaarbaar zijn. Hoe ons leven ook gaat we mogen erop vertrouwen dat God ons niet alleen laat gaan. Want dat heeft Hij beloofd:

Waad je door het water, Ik sta naast je. Steek je rivieren over, je wordt niet meegesleurd. Loop je door vuur, je zult niet verbranden, de vlammen verschroeien je niet. (Jesaja 43:2) Zie, Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voleinding der wereld. (Mattheüs 28:20)

Deze blog is geschreven door Judith Stoker, psychosociaal therapeut en auteur. De tekst is gedeeltelijk overgenomen uit haar boek ‘Adem in, Adem uit’ (verkrijgbaar op www.judithstoker.nl/webshop).