Daten na kanker

Na een lange aanloop heb ik het gewaagd: Daten na kanker. Deze blog gaat over de hobbels die je daarbij moet overwinnen en de mooie ervaringen die het kan opleveren. Na daten met een paar leuke mannen heb ik nog niet de ware gevonden, dus ik date nog even verder!

Lange aanloop
Ai, wat heb ik daar tegenop gezien; daten na kanker. Aanvankelijk had ik namelijk nogal wat belemmerende overtuigingen die me daarvan weerhielden. Zoals: wie wil nu een relatie met iemand die recent kanker heeft gehad? Misschien komt het terug en ben ik binnen een paar jaar dood. Dat wil je toch niemand aandoen? Op een gegeven moment werd mijn verlangen echter groter dan de angst. Geïnspireerd door positieve feedback van mijn lieve vriendinnen en vrienden heb ik mezelf vervolgens flink toegesproken en gezegd ‘Je bent niet je kanker, je hebt alleen pech dat je het hebt gehad. Je bent een leuke vrouw, dus je verdient een fijne nieuwe relatie met een leuke man’. Toen ik mezelf ervan had overtuigd dat ik ondanks mijn kanker-verleden en late gevolgen toch echt een leuke partner zou kunnen zijn, heb ik de spannende stap gewaagd. De eerste drempel succesvol geslecht!

Wat vertel je over jezelf? 
Ook weet ik nog goed hoe ingewikkeld ik het vond om een datingprofiel op te stellen. Want ik wilde absoluut het K-woord en de impact daarvan op mijn leven vermijden. Want, zo redeneerde ik, daarmee prijs ik mezelf meteen uit de markt. Maar wat vertel je dan wel? Het duurde even voordat ik daarover een wijs inzicht kreeg, namelijk: Focus je vooral op ‘Wat kan je nog wel?’ in plaats van ‘Wat kan je niet meer?’ Zodoende ontstond mijn profiel waarin ik vooral het accent heb gelegd op mijn liefde voor de natuur, muziek en nog veel meer. Alweer een  horde genomen!

Wanneer vertel je ‘HET?’
Tamelijk vlot daarna werd ik gespot door een leuke man met wie ik inderdaad korte tijd heb gedate. Na wat heen en weer gechat over gemeenschappelijke interesses volgde na een paar weken de eerste live-date. Een wandelafspraak in een mooi natuurgebied, want verder was alles in Corona-tijd dicht. Toevallig is wandelen ook één van mijn favoriete hobby’s, dus dat kwam goed uit. Tot die tijd had ik in de chat angstvallig het woord ‘kanker’ vermeden en bij het uitwisselen van persoonsgegevens bewust ook mijn achternaam achterwege gelaten. Want ik dacht: als ze eenmaal mijn achternaam weten en gaan googlen, ontdekken ze al snel mijn uitgebreide digitale kanker-footprint.  Dat leek me niet fijn, dus ik moest HET van mezelf tijdens de eerste face-2-face date vertellen. Heel spannend! Maar had ik een keuze? Eigenlijk niet, want als je echt een relatie met elkaar wil, moet je open en eerlijk zijn, toch?!

Complimenten aan de leuke mannen
Ik zal niet gedetailleerd uitweiden over de reacties van de leuke mannen met wie ik heb gedate, maar een aantal complimenten is zeker op hun plaats. Ten eerste: geen enkele man heeft ooit moeilijk gedaan over het feit dat ik meestal  ’s middags even moet rusten. Integendeel, ze hebben dat als vanzelfsprekend geaccepteerd en geïncorporeerd in alle leuke activiteiten die we samen hebben ondernomen. Ten tweede was de reactie van de meeste mannen op mijn angst voor een recidive best oké. Ze zeiden ‘Misschien krijg ik ook wel wat’. Daarna maakten we er een grapje over ‘Ja, wie weet krijg jij wel prostaatkanker’ en daarmee was de kous af.  En dan die mooie online gesprekken met lieve weduwnaars die hun vrouw aan kanker of een andere vreselijke ziekte waren verloren. Ook zij durfden het best wel aan om een relatie te beginnen met een vrouw met een kankerverleden. De mooiste opmerking die me daarvan is bijgebleven is: ‘je moet niet kijken naar wat er allemaal in de toekomst mis kan gaan, maar naar de tijd die we samen nog kunnen krijgen’. Hoe fijn was dat om te ontvangen!

Nog meer positiefs
En ik vond het héérlijk om mijn hart opnieuw open te stellen voor liefde, te genieten van het samenzijn en om opnieuw liefde te ontvangen. Voor zo lang als het duurde. Elke keer wanneer de relatie om verschillende redenen niet duurzaam bleek, was ik een beetje ‘heartbroken’. In terugblik overheerst echter vooral dankbaarheid. Dankbaarheid voor de ontdekking dat mijn grote hart het nog prima doet én dat er steeds nieuwe, leuke, lieve mannen op mijn pad  komen. Voor de single mannen die dit lezen: Wees gerust ik ben geen nymfomaan, mijn dates zijn nog steeds op de vingers van één hand te tellen, haha.

Niet alleen positief   
Al dat daten was natuurlijk niet alleen maar positief, anders had ik inmiddels een nieuwe vaste relatie. Maar zover is het helaas nog niet. Soms was een man te introvert of écht te voor mij. Of hij vond hij dat ik te hard van stapel liep of wilde  liever een relatie met een vrouw die dichterbij woonde. Of had hij niks met geloof, iets dat voor mij wel belangrijk is. Of hij zat nog midden in een (v)echtscheiding en onze fijne ontmoetingen werden daardoor steeds overschaduwd. Niet echt een gunstig gesternte voor een nieuwe relatie. De pijnlijkste opmerking van één van hen vond ik echter  ‘Ik zie doordeweeks in mijn werk al genoeg huilende vrouwen’. Sorry hoor, ik ben een levenslustige, opgewekte vrouw, maar ben soms verdrietig over alle rottigheid die ik de afgelopen jaren heb meegemaakt. Dus af en toe een potje huilen hoort ook bij mij. Als je daar geen zin in hebt, passen wij inderdaad niet bij elkaar.

De belangrijkste ontdekkingen
De belangrijkste lessen die ik van daten heb geleerd deel ik hierbij graag:

• Geloof niet alles wat je denkt. Dus: problematiseer je kanker(verleden) niet te veel in je hoofd, want dat is maar een onderdeel van wie je bent.
• Onderzoek, experimenteer en leer van je ervaringen. Ofwel: onderzoek alles en behoud het goede.
• Blijf opgewekt en vol vertrouwen. Dat is de weg naar geluk!

Hoe nu verder?
Nu maak ik de korte tussenbalans op en neem ik even pauze. Even bijkomen van de emotionele rollercoaster van het afgelopen driekwart jaar. Daarna ga ik weer opnieuw daten. Totdat ik een leuke lieve man tref die bij mij past en ik bij hem, met al onze liefde, levenservaring, eigenaardigheden, butsen en schrammen. Want iedereen heeft wel wat en echte liefde overwint alles. All you need is love!

Liedje Love is all you need (Beatles, remastered 2009)

En jij?
Vind jij daten vanwege je medische verleden of huidige beperkingen ook zo spannend? Ik ben benieuwd hoe jij dit hebt aangepakt en of je de ware inmiddels hebt gevonden. Leuk als je je verhaal en eventuele tips wil delen! Datingtips van supergezonde lezers (M/V) zijn natuurlijk ook van harte welkom.

Levendige groet,
Christa

In het voorjaar van 2019 kreeg Christa van Werkum onverwachts de diagnose kanker. Een tijd is het goed gegaan, maar in het najaar van 2022 wordt Christa opnieuw behandeld, de kanker is weer actief in haar lichaam. De ziekte geeft haar veel waardevolle levenslessen. Die levenslessen deelt ze graag met anderen via haar blog.