Chemo

Langzaam druppelt het gif in je lijf,
je hebt geen keus.

Langzaam wordt je lijf vergiftigd,
het protesteert, gaat vreselijk tekeer.

Langzaam raken bloedlichaampjes van slag,
moeheid neemt toe, haar valt uit.

Langzaam wordt zichtbaar aan je lijf
dat er een strijd wordt gestreden.

Langzaam gaan de dagen, weken voorbij,
komt het einde in zicht.

Langzaam groeit het verlangen dat de chemo
zijn uiteindelijk goede werk heeft gedaan.

Langzaam laat je los wat is geweest,
de tijd moet leren hoe het verder zal gaan.

Uit het boek ‘Als kanker je raakt’, geschreven door Rita Renema-Mentink