Artikelen door Christa van Werkum

WIA-verdriet

100% Om maar meteen met de deur in huis te vallen: het UWV heeft mij (voorlopig) 100% arbeidsongeschikt verklaard. Weliswaar met als prognose ‘verder herstel mogelijk’, maar toch niet fijn.  Liever had ik hier willen schrijven dat ik weer helemaal fit en volop aan het werk ben. Maar niet dus. Dat is flink balen! Ik […]

Op weg naar Pasen

Heftigste 40-dagentijd Pasen 2019 staat in mijn geheugen gegrift als één van de heftigste periodes in mijn leven. En de Stille Week die daaraan vooraf ging eigenlijk ook. In die week kreeg ik namelijk mijn eerste chemo, werd ik daarna heel ziek én was ik heel verdrietig en bang. Want, zo aan het begin van […]

Hij leeft voort!

Verdrietig nieuws Nietsvermoedend neem ik woensdagochtend na mijn uurtje thuis online sporten de telefoon op. Ik sta net op het punt om te gaan douchen. Het is zijn dochter. Ze zegt: ‘Ik heb verdrietig nieuws. Mijn vader is gisteren overleden’. Ik schrik ervan en krijg een brok in mijn keel. Dit had ik niet verwacht. […]

Je bent al mooi!

Dat ziek zijn je niet alleen fysiek maar ook emotioneel en mentaal onderuit kan halen wist ik al langer. Want net als veel anderen heb ik wel eens een burn-out en een frozen shoulder gehad.  Gelukkig ben ik van beide destijds goede hersteld en kon ik daarna weer ‘full speed ahead’. Met kanker is dat […]

Elke dag een beetje Nieuwjaar

  Zegeningen Op de overgang van Oud naar Nieuw blik ik terug op het afgelopen jaar. Of eigenlijk op de afgelopen 21 maanden, gerekend vanaf maart 2019 toen ik mijn diagnose kreeg. Wat is er die afgelopen 21 maanden ongelofelijk veel gebeurd! Met veel dieptepunten maar ook lichtpuntjes en mijlpalen. Op de overgang naar het […]

Haat-liefde verhouding met mijn behandeltraject

Ken je dat gevoel? Dat je heel graag iets wil,  maar niet met alle consequenties die daarbij horen? Bijvoorbeeld WEL een andere baan, maar NIET jezelf daarvoor hoeven in te spannen? WEL beter worden maar NIET dat rottige behandeltraject?  Met mijn behandeltraject had ik het afgelopen jaar een haat-liefde verhouding. Wellicht een deel van mijn […]

Sjaaltjesparade

Van chemo’s word je kaal Van chemo’s word je kaal. Maar niet altijd. Je kan vooraf een inschatting ervan maken, gebaseerd op de soort en hoeveelheid cytostatica die ze je toedienen. Even heb ik daarom hoofdhuid-koeling overwogen. Dan zit je gedurende al je chemo’s met een soort van ijsmuts op. Die zorgt ervoor dat er minder […]

Dapper?!

‘Wat ben jij dapper!’ Hoe vaak heb ik die zin vorig jaar wel niet gehoord?  Heel vaak. Vrienden, bekenden en medisch personeel zeiden keer op keer dat ze het dapper vonden hoe ik met mijn ziekte en allerlei andere tegenslag omging. En dat ze het dapper vonden hoe ik me na elke ingrijpende behandeling herpakte […]

In goed gezelschap

Wie had ooit gedacht dat ik naar een bijeenkomst van een ‘kanker’-stichting (excusez-le-mot) zou gaan?  En dat ik daar ook heel blij van zou worden?  Ik in ieder geval niet. Tot dit jaar.  Wat vorig jaar begon met een K-diagnose en het fraaie boek ‘Als kanker je raakt’ is nu voor mij levende werkelijkheid: de […]