‘De wonden zullen helen, maar echt genezen dat zal het nooit’

‘De wonden zullen helen, maar echt genezen dat zal het nooit. Ook al lijkt het van buiten, het litteken blijft en ik zou willen dat jij hier bij mij was, ik met je kon praten, jouw gezicht voor mij kon zien. Veel te vroeg hebben we afscheid moeten nemen en de leegte die je achterliet vult mijn leven (…) En ik voel je nog steeds om me heen, al ben je dood, de herinnering leeft voor altijd.’

Deze liedtekst van de cd Uit de wind draag ik met mij mee vanaf 24 januari 2001. Op die dag is Joanne, onze dappere dochter en zus, bevrijd van die vreselijke hartspierziekte, die haar verder leven onmogelijk maakte. Zij is thuis bij haar en onze hemelse Vader, geborgen in Jezus Christus. Hier is Joanne 3 jaar en 2 maanden geworden. Vanaf die dag vult de leegte die zij achterlaat het leven van Janny en mij en van onze drie andere kinderen die toen 12, 10 en 8 jaar waren.

Op 22 mei jl. is mijn omgaan met dit ingrijpende verlies in het EO-programma ‘Bakkie Troost’ te zien geweest. Psalm 13 is voor mij een gevechtspsalm die mij eigen is geworden: grote vragen aan God, tot het zelfs Hem ‘op het matje roepen’. En dan toch zo door Hem geraakt worden, dat je beseft dat je niet zonder Jezus Christus kunt.

Naar aanleiding van de uitzending van ‘Bakkie Troost’ ben ik gevraagd om mee te werken aan de ontmoetingsdag ‘Gebroken hart’ van 19 november a.s. Dat vind ik spannend, omdat ik als vader kwetsbaar ben door dit verlies. Tegelijk is samen huilen, samen lachen, samen delen, samen vechten zó belangrijk. En zeker vanuit het houvast in Jezus Christus, Hij die alles voor ons is.

Jitse van der Wal

PS. De door Jitse genoemde liedtekst is afkomstig uit het lied ‘Veel te vroeg’ van de cd Uit de wind (1999), door gelegenheidspopgroep Wij, Ron van der Wiel (componist), Handkerchief Projects.