Onder de paraplu: Michiel Heslinga

/0 Reacties/in /door

Onder de paraplu dit keer Michiel Heslinga, als vrijwilliger betrokken bij de organisatie van Sport4Hope.

Op welke manier is jouw vrouw Wijnanda door kanker geraakt?
In 2013 is bij Wijnanda borstkanker geconstateerd. Na zware behandelingen gaat het nu goed. Maar de gevolgen (zoals energiebeperking) zijn er nog steeds. In die tijd kwamen er ook herinneringen en angsten naar boven aan mijn moeder, die op 54-jarige leeftijd aan kanker overleden is.

Hoe zijn jullie met de stichting Als kanker je raakt in aanraking gekomen?
Wijnanda heeft op internet gezocht naar lotgenoten om over zingeving in tijden van kanker te praten. Zodoende kwam ze bij de stichting Als kanker je raakt uit. Ze is toen naar regionale bijeenkomsten geweest. Op dit moment draagt ze als coach ook zelf bij aan activiteiten van de stichting.

Wat heeft de stichting voor jullie betekend? Hoe heeft het jullie geholpen?
Ik ben zelf twee keer op een landelijke dag geweest. Het was indrukwekkend om te horen en te zien hoe anderen met deze ziekte omgaan

Het thema van deze nieuwsbrief is ‘Medereiziger, een naaste van iemand met kanker.’ Kun je daar iets over vertellen in je eigen leven?
Als een naaste kanker krijgt, geeft dat ook voor hen die om de patiënt heen staan de nodige spanningen en vragen. Dit geldt helemaal als het om je partner gaat.

Wat is jouw rol bij de stichting?
Medeorganisator van Sport4Hope. Daarnaast heb ik een aantal malen in onze kerkelijke gemeente een sponsorloop voor de stichting georganiseerd. Mooi om te zien was dat een aantal aanwezigen zomaar hun ervaring met deze vreselijke ziekte deelden tijdens de loop.

Waarom zou je mensen aanraden om contact op te nemen met de stichting? Om je aan te sluiten bij Als kanker je raakt?
Het is goed om anderen te ontmoeten en te spreken die ook geraakt zijn door kanker. Voor iedereen is het anders. Maar daarmee kun je toch tot hulp zijn voor anderen. Belangrijk is dat erover gesproken wordt. Toen mijn moeder ziek was en overleed (midden jaren 80) werd er eigenlijk totaal niet over de ziekte gesproken. Terugkijkend is dat toch wel triest. En onnodig.

Wil je iets vertellen over ‘Sport4Hope’ op 18 september a.s.?
De sponsoractie van Sport4Hope is ondertussen wel een traditie. Helaas kon het vorig jaar vanwege corona niet doorgaan. Laten we hopen dat het dit jaar wel gaat lukken.

De opzet is hetzelfde: 3 verschillende fietsafstanden (50, 100 en 150 km.). Ze starten allemaal in het prachtige Almere en gaan alle drie via verschillende routes om de randmeren heen. En we komen langs diverse oude havenstadjes (Spakenburg, Huizen, Harderwijk, Elburg).

Nieuw is dat er ook een wandeling van ca. 5 km. zal worden georganiseerd in het Kromslootpark, een mooi natuurgebied in Almere.

Kijk hier voor meer informatie over Sport4Hope.

Onder de paraplu: Sijbrand Alblas

/0 Reacties/in /door

Onder de paraplu dit keer Sijbrand Alblas, als vrijwilliger betrokken bij de Young ontmoetingsdagen en Young weekend Ameland.

Op welke manier ben jij door kanker geraakt?
In 2011 kreeg ik te horen dat ik teelbalkanker had. Er zaten uitzaaiingen in mijn longen. Gelukkig werd al vrij snel duidelijk dat ik een heel grote kans had om weer te herstellen. Wel ben ik maanden bezig geweest met chemotherapie en heb daarvan moeten herstellen.

Hoe ben je met de Stichting Als kanker je raakt in aanraking gekomen?
Op het moment dat ik de diagnose kreeg, liep ik stage in de kerkelijke gemeente waar ook Rita Renema bij betrokken was. Zij heeft mij over de stichting verteld en zo ben ik betrokken geraakt.

Wat heeft de stichting voor jou betekend? Hoe heeft het jou geholpen?
Het werk voor de stichting heeft me geholpen om meer over mijn ziekteproces te gaan praten. Als predikant kom ik regelmatig bij mensen die kanker hebben. Met name de eerste jaren vond ik dat best confronterend. Door de contacten bij de stichting leerde ik om hier beter mee om te gaan. En ik herken bij anderen ook veel van hun verhalen. Vaak heb je aan een half woord genoeg. Ik geniet dan ook elke ontmoetingsdag weer van de prachtige ontmoetingen.

Wat is jouw rol bij de stichting?
Samen met Cornelie Poortvliet en Laurina de Visser begeleid ik de YOUNG-dagen. We gaan samen in gesprek met andere jonge mensen die geraakt zijn door kanker. We delen wat we moeilijk vinden en wat ons weer kracht geeft. Ook wordt er veel gelachen. Deze ontmoetingsdagen duren altijd te kort. Van 28 t/m 30 mei houden we daarom een heel weekend op Ameland!

Waarom zou je mensen aanraden om contact op te nemen met de stichting? Om aan te sluiten bij Young?
Het is ontzettend fijn om je verhaal te delen met anderen die ook uit eigen ervaring weten wat de impact van kanker is. Zeker wanneer je als jongere met kanker te maken krijgt, ken je weinig leeftijdsgenoten met een vergelijkbare ervaring. Ook hebben we het samen over de rol van ons geloof in het ziekteproces. Dit is een bron van grote kracht, maar je krijgt ook te maken met grote geloofs- en levensvragen. Het helpt om dit samen te delen. Regelmatig vertellen deelnemers dat de drempel om mee te doen best hoog is, maar zijn ze na afloop ontzettend blij dit toch te hebben aangedurfd.

Kun je iets vertellen over wat de ziekte met jouw geloof heeft gedaan?
Toen ik kanker kreeg, was ik nog een student theologie. Ik worstelde me door de vele studieboeken heen en was daardoor op een rationeel niveau bezig met geloven. Ook had ik veel geloofsvragen. Toen ik ziek werd, had ik geen energie meer om te lezen en soms zelfs niet om te bidden. Ik vond het wel mooi dat anderen dit toen namens mij deden. Terugkijkend heb ik God in die tijd ervaren als de vaste grond onder mijn bestaan. Dit gaf mij kracht. En Jezus werd voor mij degene die in het lijden ook naast mij stond. In het begin was ik soms best bang om dood te gaan. De gedachte dat mijn leven uiteindelijk in Gods hand was geborgen nam niet alle angsten weg, maar het gaf wel rust. Op moeilijke momenten denk ik daar wel eens aan terug. Ik ben geen theoloog die alle juiste antwoorden kent op de moeilijke geloofsvragen. Maar ik heb wel ervaren dat God erbij is, ook als ik in een dal van diepe duisternis terecht kom.

Wil je iets vertellen over het weekend op Ameland?|
Natuurlijk vertel ik jullie graag iets over het weekend YOUNG. Zelf ben ik predikant op Ameland en het is een schitterende plek om te zijn. Je kunt hier genieten van de prachtige schepping. Als ik door de duinen struin en over het stand wandel, kom ik tot rust. Ik kan dan ook geen betere plek bedenken om samen stil te staan bij wat kanker in onze levens teweeg heeft gebracht. We hebben dit weekend ruim de tijd om elkaar te ontmoeten, onze ervaringen te delen, ons geloof te beleven én het eiland te verkennen. Het thema is ‘Lead us through the storm’. Er wordt een eigen bijdrage gevraagd van 50 Euro en dat is zelfs inclusief overnachting. We zien er dan ook echt naar uit dat je komt en jouw verhaal met ons wilt delen. Aanmelden kan via young@alskankerjeraakt.nl.

Onder de paraplu: Leo Vroegindeweij

/0 Reacties/in /door

Onder de paraplu dit keer Leo Vroegindeweij, als vrijwillger betrokken bij de organisantie van de benefietconcerten.

Op welke manier ben jij door kanker geraakt?
Bij mijn vrouw Tiny werd in 1984 melanoomkanker geconstateerd. In 2006 kwam de ziekte terug en had zij metastasen van de eerdere melanoom. Na een periode van ruim twee jaar, waarin wij samen nog een heel goede tijd mochten hebben en ons geloof werd versterkt, overleed zij in november 2008. Sinds 2019 heb ik zelf prostaatkanker, waarbij gelukkig geen uitzaaiingen zijn geconstateerd.

Hoe ben je met de stichting Als kanker je raakt in aanraking gekomen?
Ik ben in 2012 in aanraking gekomen met de stichting doordat ik werd benaderd voor de functie van penningmeester. Als kanker je raakt bestond toen 1,5 jaar. Toen ik voor deze functie werd gevraagd, heb ik wel even getwijfeld en mezelf de vraag gesteld of ik wel telkens geconfronteerd wilde worden met kanker.

Wat heeft de stichting voor jou betekend? Hoe heeft het jou geholpen?
De focus van de stichting ‘Wat doet het krijgen van kanker met je geloof?’ en ‘Hoe kan het geloof helpend zijn in tijden van ziekte en rouw?’ heeft mij getriggerd en vind ik één van de meest waardevolle aspecten van Als kanker je raakt. Tijdens één van de landelijke ontmoetingsdagen waarbij ik aanwezig was, hield Manu Keirse een lezing die mij zeer heeft aangesproken.

Wat is jouw rol bij de stichting?
Na een aantal jaren penningmeester te zijn geweest, heb ik eind 2016 besloten hiermee te stoppen. Sinds 2015 organiseer ik, samen met Mathilde, de benefietconcerten en dit geeft veel voldoening. Vaak verzorg ik tijdens deze concerten de opening en sluiting en probeer ik onze bezoekers een boodschap mee te geven. Tijdens het laatste concert op 1 november 2019 in de Breepleinkerk in Rotterdam stond ik er opeens zelf als patiënt, dat was aangrijpend. Inmiddels hebben we door het land heen 13 benefietconcerten mogen organiseren en we hopen dat, als de Covid-19 maatregelen dit weer toelaten, er nog vele mogen volgen.

Vind je dat de stichting voldoende doet voor mannen?
In eerste instantie vind ik dat de stichting er is voor iedereen. Maar we zouden bijvoorbeeld wel een bijeenkomst enkel voor mannen met kanker kunnen organiseren. Misschien is dit voor sommige mannen iets laagdrempeliger en vindt men gemakkelijker (h)erkenning bij elkaar.

Waarom zou je mensen aanraden om contact op te nemen met de stichting?
De stichting kan zeker helpend zijn in de verwerking van je ziekte of rouw. Persoonlijk heb ik ervaren dat je niet in je verdriet moet wegkwijnen, maar dat je een boodschap hebt te verkondigen. Als vrijwilliger vind ik het waardevol om iets voor ‘je reisgenoten onderweg’ te kunnen betekenen. Het belang van de stichting is voor mij: ‘Ondanks alles, verlies niet je vertrouwen!’

Onder de paraplu: Cornelie Poortvliet

/0 Reacties/in /door

Onder de paraplu dit keer Cornelie Poortvliet, als vrijwilliger betrokken bij de organisatie van de Young ontmoetingsdagen.

Op welke manier ben jij door kanker geraakt?
In juni 2016, ik was toen 24 en net bevallen van onze oudste zoon, kreeg ik de diagnose Hodgkin, stadium 2. Hierna volgde een lang en zwaar traject van acht chemokuren, bestralingen en een revalidatieproces. ‘

Hoe ben jij in aanraking gekomen met de stichting Als kanker je raakt?
Mijn schoonmoeder tipte me op de stichting door een advertentie in een christelijk tijdschrift en vervolgens wees Tannie Blankenstijn (ook betrokken als vrijwilliger) mij ook op deze stichting.

Wat heeft de stichting voor jou betekend?
De stichting heeft voor mij en mijn man heel veel betekend. Samen bezoeken we de Young ontmoetingsdagen trouw. We voelden ons écht begrepen en gehoord door de lotgenoten die we ontmoetten. We hebben goede vertrouwelijke gesprekken, waarin God ook een grote rol speelt. Het was en is voor ons helpend in de verwerking van deze periode die onderdeel is geworden van ons leven.

Wat is jouw huidige rol bij de stichting?
Samen met Sijbrand Alblas organiseer ik de Young ontmoetingsdagen.

Wat doet Young en voor wie is het bedoeld?
Young is er voor jong volwassenen in de leeftijd van 18 tot en met 35 jaar die in hun directe omgeving geconfronteerd worden met kanker. Dit kan betekenen dat je zelf kanker hebt of hebt gehad, óf dat je vader of moeder, man of vrouw, broer of zus, of iemand anders die je lief is door kanker is geraakt. Young is er zeker ook voor de jong volwassenen die een dierbare hebben verloren aan kanker.

Onder de Paraplu: Klaske Pennink

/0 Reacties/in /door

Een vrijwilliger van Als kanker je raakt stelt zich voor…

Wie zit er onder de paraplu?
Mijn naam is Klaske Pennink en ik woon in Kapelle (Zeeland).

Hoe zet je je in voor Als kanker je raakt?
Ik beheer de mailboxen van de website van Als kanker je raakt en één keer per jaar organiseer ik, samen met Tannie, een ontmoetingsdag in Zeeland.

Wanneer werd je door kanker geraakt?
In 2008 heb ik kanker gekregen en in 2013 heeft mijn man kanker gekregen. Hij is daar helaas in 2015 aan overleden. Nadat ik zelf kanker heb gehad kwam ik in aanraking met Rita Renema, en via haar ben ik bij een regionale en bij de landelijke ontmoetingsdagen geweest. Het is fijn om daar mensen te ontmoeten die in dezelfde situatie verkeren en om elkaar te bemoedigen.

Wat wil je aan anderen meegeven die door kanker geraakt zijn?
De volgende Bijbeltekst is voor mij altijd een bemoediging: “En God is getrouw, die niet zal gedogen, dat gij boven vermogen verzocht wordt, want Hij zal met de verzoeking ook voor de uitkomst zorgen, zodat gij ertegen bestand zijt” 1Cor. 10:13b
God is er altijd bij en Hij geeft kracht om dát aan te kunnen wat op mijn weg komt.